Jestem potwornie podejrzliwy, jeśli dzieło sztuki wymaga tłumaczenia. Kiedy używa się potwornej ilości słów, by stworzyć wrażenie wielkości. Wielka sztuka jest prosta w swoim przekazie. – Rafał Olbiński
Od lat 90. XX wieku Rafał Olbiński w coraz większym stopniu poświeca się̨ malarstwu. Naturalny wpływ na jego twórczość mają doświadczenia artysty jako plakacisty i rysownika, dzięki którym jest jednym z najpopularniejszych polskich artystów poza granicami Polski, wyróżnionym m.in. Prix Savignac za najbardziej niezapomniany plakat na świecie czy nagrodą za afisz promujący Nowy Jork jako światową stolicę. Jest również artystą współpracującym z wydawnictwami, dla który tworzy okładki czasopism m.in. dla „Der Spiegel”, „Newsweek”, „Time”, „The New York Times”, „New Yorker”, czy polskich magazynów jak na przykład „Charaktery”. Wpływ ten widać zarówno w stylistyce, jak i tematyce tworzonych obrazów. W twórczości Rafała Olbińskiego wywodzącej się̨ z tradycji surrealizmu, odnaleźć można charakterystyczną estetykę, pewną magię obrazu. Jak pisze Piotr Policht: „Choć́ poetyka [prac Olbińskiego] wyrasta z tradycji surrealistycznej, nie ma w niej zasadniczego dla owej tradycji elementu uncanny – Olbiński stara się̨ raczej widza zauroczyć́ niż̇ wywołać́ egzystencjalny niepokój. Odkształcenia rzeczywistości przebiegają̨ więc u niego niejako w przeciwnym kierunku – o ile historyczny surrealizm drążył w tym, co wypierane do nieświadomości i niepokojące, tak Olbiński szuka eskapizmu, świata oczyszczonego z niepokojów i rzeczy niewygodnych, bezpiecznego, onirycznego azylu”. Niesprzedane
