Malarstwo jest moim podstawowym sposobem wypowiedzi. Używam go jako zbiór narzędzi umożliwiających mi wgląd w rzeczywistość, nie jestem natomiast zainteresowany malarstwem badającym jej wygląd. Obraz to dla mnie punkt energetyczny. Jakość obrazu zależy więc od ilości zawartej w nim energii i od jej mocy działania na widza. – Ryszard Woźniak
Pejzaż ekranowy 3 powstał podczas pleneru malarskiego zorganizowanego przez Krzysztofa Musiała w 2010 roku we włoskiej miejscowości Vellano, w którym uczestniczyli również byli i ówcześni studenci Ryszarda Woźniaka. Według relacji artysty, podczas pobytu, pogoda nie dopisała, zapewne stąd jakby „zamglona” kolorystyka pejzażu pobliskich gór oglądanego jakby przez dodatkową przesłonę. Płótna namalowane podczas pobytu w Italii stanowią równocześnie dialog z obrazami Tomasza Tatarczyka, który kilka lat wcześniej również był gościem w Vellano. Pobyt we Włoszech został podsumowany, zorganizowaną przez galerię aTak wystawą, w której uczestniczyli również Basia Bańda, Sławek Czajkowski, Monika Czekańska, Michał Jankowski, Aleksandra Kubiak, Elżbieta Prusinowska i Rafał Wilk.
Ryszard Woźniak należy do grona artystów działających w latach 1982 – 1992 w grupie artystycznej GRUPPA – jednym z najciekawszych kolektywów artystycznych lat 80. XX wieku. Malarz w tym czasie również kreował tzw. „obrazy plakatowe” opatrzone symbolami często o politycznym wydźwięku. W 1986 roku wyjechał na stypendium do Berlina Zachodniego. Od 1995 roku współtworzył Stowarzyszenie KRAAA (Kolektywny Ruch Animacji Aktywności Artystycznej) był animatorem w Galerii Pracownia Wolnego Wyboru w Zielonej Górze, gdzie na tamtejszym uniwersytecie od 1992 roku prowadzi pracownię malarstwa. Od 1991 roku Ryszard Woźniak zaczyna multiplikować swoje kompozycje. W 1995 roku zaprezentował cykl obrazów „Krok w tył” nawiązujący do płócien z lat 80. XX wieku, budując z nich instalację. Od tego momentu w twórczości Ryszarda Woźniaka pojawia się wątek „auto-recyklingu” kontynuowany w pracach tworzonych na plakatach czy zaproszeniach na wystawy z minionych czasów. Od 2000 roku podobnemu przetworzeniu poddaje szkolne tablice informacyjne popularne w latach 60. XX wieku.
Niesprzedane
