Jacka Malczewskiego wielokrotnie portretowanym zarówno jako mały chłopiec jak i dorosły mężczyzna. Zapewne, wzrastając w domu wybitnego malarza symbolisty, zdobył równie cenne doświadczenie na polu sztuk pięknych jak w akademii. Od 1917 do 1939 roku mieszkał w tatrzańskim kurorcie w Zakopanem, do którego przyjeżdżała bohema artystyczna, w skład której wchodzili m.in. Leon Chwistek, Witkacy czy Zofia Stryjeńska oraz kulturalna elita czasów międzywojennych. Zakopane stało się również mekką sportów nie tylko zimowych, ale też idealnym miejscem dla piechurów. Rafał Malczewski był zagorzałym taternikiem, jeździł na nartach. Nie dziwi więc fakt, że artysta uwieczniał w swych olejach i akwarelach górski krajobraz. Temat pejzażu tatrzańskiego z widokiem na Morskie Oko podejmowali również inni twórcy tacy jak: Jan Nepomucen Głowacki, Władysław Ślewiński, Leon Wyczółkowski, Władysław Serafin, Michał Stańko. Artysta od 1923 roku uczestniczy w wystawach stowarzyszenia artystów „Sztuka Podhalańska”, a od początku lat 30. XX wieku prowadził „Firmę Akwarelową”, nawiązując tym samym do Witkacego, który prowadził „Firmę Portretową”.
Niesprzedane
